กลอน ของ ครู
- คนเป็นครู มิใช่ เป็นคนเก่
- แต่ต้องเป็น ที่พึ่ง ยามผิดหวัง
- คนเป็นครู มิได้ อยากเด่นดัง
- แต่ต้องให้ ความหวัง เยาวชน
- คนเป็นครู ไม่คุยอวด เรื่องตัวเอง
- ถ้าอยากเก่ง ต้องส่งให้ ศิษย์แข่งขัน
- รางวัลใหญ่ หาใช่ ถ้วยรางวัล
- คือศิษย์นั้น เป็นคนดี ของสังคม
ครูคือปูชนียบุคคล
ท่านทำตนเป็นแบบอย่างให้เราเห็น
เป็นดั่งแสงสว่างของเดือนเพ็ญ
ส่องนวลเย็นทั่วหล้าในราตรี
เป็นดั่งดาวพราวระยับสวยจับจิต
คอยส่องทิศส่องทางสว่างศรี
อบรมศิษย์เป็นพลเมืองดี
สอนให้มีความรักคู่คุณธรรม
ครูท่านเป็นเสมือนดั่งพ่อแม่
คอยดูแลยามพลั้งผิดมิคิดซํา
แนะแนวทางสว่างให้ไม่ปิดงำ
สอนให้จำสิ่งที่พลาดเป็นบทเรียน
พระคุณท่านยิ่งใหญ่เกินกำหนด
ไม่มีหมดแม้วันจะผันเปลี่ยน
ส่องสว่างกลางจิตดั่งแสงเทียน
คอยพากเพียรส่งศิษย์ถึงฝั่งเอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น